သို႔ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ

To Parents Feat Hnin & Sweet - Aye Wutt Yi Thaung



လြမ္းလိုက္တာ ေဖနဲ႔ေမရယ္… တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း လူေတြကထင္သေလာက္ မၿဖဴစင္ဘူး… အေဖအေမရဲ႕အရိပ္ေအာက္မွာ လိုေလေသးမရွိ ႀကီးၿပင္းလာခဲ့တဲ့သူအတြက္ ဒီေလာက္ေတာ့ၿငီးၿငဴခြင့္ရွိမွာပါ… ဘာအပူအပင္မွ မရွိဘဲ ေနခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို လြမ္းလိုက္တာ… တစ္ခ်ိန္ကတန္ဖိုးမထားခဲ့တာကို စဥ္းစားမိလိုက္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ့္ကို အၿပစ္တင္လို႔မဆံုးပါဘူး

တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ အိမ္ၿပန္ဖို႔အတြက္ ရွိသမွ်အရာေတြကို စြန္႔လႊတ္လို႔ရမယ္ဆိုရင္ စြန္႔လႊတ္ၿပီး ၿပန္လာလိုက္ခ်င္ပါတယ္… ဒါေပမယ့္ သမီးအတြက္ အၿမဲတမ္း ဂုဏ္ယူေနရတဲ့ မိဘေတြအတြက္ သမီးဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားေနရဦးမွာပါ… ဘယ္လိုအခက္အခဲ စိတ္ဆင္းရဲမွုေတြရွိတယ္ဆိုတာ အေဖတုိ႔အေမတို႔ သိၿပီးစိတ္ညစ္မေနေစရပါဘူး…

တြက္ကတ္တတ္တဲ့သူေတြႀကား၊ လူမွုေရးနားမလည္တဲ့သူေတြႀကား၊ တစိတ္ရွိရင္ ႏိွမ္တတ္တဲ့သူေတြႀကား၊ ကူညီရုိင္းပင္းစိတ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိတဲ့သူေတြႀကား၊ မ်က္ႏွာသာမေပးတတ္တဲ့သူေတြႀကား၊ စက္ရုပ္တမွ်ရွင္သန္ေနတဲ့သူေတြႀကား၊ ငါမွငါဆိုၿပီး ငါကိုေရွ႕တန္းတင္ေနတဲ့သူေတြႀကား၊ အဲဒီလူေတြ ၿပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေဟာဒီ ကၽြန္းကေလးမွာ သမီးေတာ့မေပ်ာ္ႏိုင္ပါဘူး ေမနဲ႔ေဖရယ္…

အိမ္ၿပန္ေရာက္ရင္ အေမခ်က္တဲ့ထမင္း မရွိဘူးေမ… ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးေခ်ာ့တိုက္မယ့္သူ မရွိဘူး… ဖုန္းလာလို႔ ဘယ္သူ႔ဆီကလည္းလို႔ စိတ္ဝင္တစားလိုက္ေမးမယ့္သူလည္း မရွိဘူး… ရင္ဖြင့္ခ်င္လို႔ တီးတိုးေဖာ္ အေမ့လို ယံုႀကည္စိတ္ခ်ရတဲ့သူငယ္ခ်င္း သမီးရွာမေတြ႕ဘူး… အရင္လို အေမဆူသံလည္း သမီးမႀကားရပါဘူး… အခ်ိဳးမေၿပလို႔ အေမဆူတိုင္း ဂ်စ္တိုက္ၿပီး အေမ့ကို မေခၚမေၿပာေနတတ္တဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ အေဝးေရာက္ေနလို႔ အေမတစ္ေယာက္ လြမ္းေနမလားမသိဘူးေနာ္…

အေဖလည္း သမီးကို သတိရမွာပါ… တကယ္တမ္းေတာ့ အေဖ့ကိုလည္း လြမ္းလို႔မဆံုးဘူး… ဒါေပမယ့္ အေမ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးေၿပာၿပသလို ဟိုအေႀကာင္း ဒီအေႀကာင္း ေထြရာေလးပါးေတာ့ အေဖ့ကိုဖုန္းဆက္မေၿပာၿဖစ္ဘူး… ေလးစားရတဲ့ တည္ႀကည္္တဲ့အေဖတစ္ေယာက္ၿဖစ္တာေႀကာင့္္တစ္ေႀကာင္း၊ ေနာက္ၿပီး အေဖအလုပ္မ်ားေနမွာရယ္ေႀကာင့္သာ တကယ္တမ္းကိစၥရွိမွ အေဖနဲ႔စကားေၿပာၿဖစ္တယ္… ဒါေပမယ့္ ပိုက္ဆံလိုမွ အေဖ့ဆီဖုန္းဆက္ဖို႔သတိရတဲ့ သမီးမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးအေဖ… ဒါကို ေဖနားလည္မွာပါ…

အၿမဲတမ္းဖုန္းဆက္ၿဖစ္ရင္ အေဖတို႔အေမတို႔ ေနေကာင္းရဲ႕လားလို႔ တစ္ခြန္းမေမးၿဖစ္ဘူး… ဒါေပမယ့္ ညဖက္တစ္ေရးထထႏိုးရင္း အေဖတို႔ ေနမွေကာင္းႀကရဲ႕လားလို႔ ေတြးၿပီးပူခဲ့ရတဲ့ညေတြ မနည္းေတာ့ပါဘူး… မေမးၿဖစ္ခဲ့တာက အဲဒီစကားေတြကို သမီးတစ္ရင္းတစ္ႏွီး မသံုးဘူးခဲ့လို႔ပါ…

တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ အူေႀကာင္ေႀကာင္ အေတြးေတြလည္း သမီးေတြးမိေသးတယ္… သမီးအသက္မႀကီးသြားခ်င္ဘူးလို႔ေလ… တစ္ခ်ိန္သမီးအိမ္ၿပန္လာၿပီး အေဖတို႔အေမတို႔နဲ႔ၿပန္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ငါ့သမီးက အသက္ႀကီးလို႔ ရင့္က်က္လာၿပီဆိုၿပီးေတာ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံခဲ့ရင္ သမီးအရင္လို ခၽြဲခြင့္မရေတာ့မွာစိုးလို႔…

ေမနဲ႔ေဖက ေၿပာဖူးတယ္… မိဘေမတၱာဆိုတာ စုန္ေရပဲတဲ့… သမီးနားလည္ပါတယ္… အၿပန္မရွိဘူးဆိုတာကိုေၿပာတာ… ဘာကိုမွာ ၿပန္မေမွ်ာ္လင့္ဘူးဆိုတာကိုေၿပာတာ… ဒါေပမယ့္ေလ… သမီးကိုေပးခဲ့တာထက္ ေမနဲ႔ေဖကို ၿပန္ၿပီးေပးဆပ္ခ်င္ပါတယ္… အခုခ်ိန္မွာ စကားအၿဖစ္ပဲေၿပာႏိုင္ေသးတဲ့သမီးတစ္ေယာက္ကို အၿပစ္မတင္ဘူးဆိုတာသိေပမယ့္ စိတ္ေတာ့မသန္႔ပါဘူး ေမနဲ႔ေဖရယ္…

ေတြးၿပီးပူရတာဆိုးတယ္လို႔ အေမကခဏခဏေၿပာဖူးတယ္… နားလည္ေပမယ့္ ကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္ခဲ့ဘူး… အေမေနမေကာင္းဘူးေၿပာေတာ့လည္း သမီးေၿခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိဘူး… အိမ္မွာ လူတိုင္းကိုအေမၿဖည့္ဆည္းေပးေနတာ… အေမေနမေကာင္းေတာ့ ဘယ္သူဂရုစိုက္မွာလဲ… အေဖေနမေကာင္းလို႔ အသံေပ်ာ့ေနေတာ့လည္း သမီးႀကိတ္ငိုရတာပဲ… ဘယ္ေလာက္ ေနမေကာင္းၿဖစ္ၿဖစ္ အၿမဲအားတင္းထားတဲ့အေဖတစ္ေယာက္ သမီးအသံႀကားလို႔ ေနမေကာင္းတာ တစ္ဝက္ေလာက္သက္သာတယ္ဆိုရင္ ေက်နပ္ပါၿပီေဖရယ္…

အခ်ိန္ႀကာလာတာနဲ႔အမွ် အေမနဲ႔အေဖရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို သမီးခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ဘူး… သမီးအတြက္ဝမ္းသာေတာ့လည္းငိုရ စိတ္ပူေတာ့လည္းငိုရ ဘယ္အခ်ိန္မွာမ်ားမွ အၿပည့္အဝေပ်ာ္ရေအာင္ ဖန္းတီးေပးႏိုင္မလဲမသိဘူး ေဖနဲ႔ေမရယ္…

အခုသမီးဆီမွာ အသိစိတ္ေတြလည္း ဝင္သင့္သေလာက္ဝင္ေနပါၿပီ… ေဖနဲ႔ေမကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားဖို႔ပဲ ေရွ႕ေလွ်ာက္စဥ္းစားေတာ့မယ္… အဲဒီအေႏြးေထြးဆံုးရင္ခြင္ေလးတစ္ခုကို ဖန္တီးေပးခဲ့လို႔ ေဖနဲ႔ေမကို ေက်းဇူးတင္လို႔ မဆံုးပါဘူး… သမီးရဲ႕ေကာင္းမွဳ ဆိုးမွဳအားလံုးကို လက္ခံေပးႏိုင္တဲ့ အဲဒီေနရာတစ္ခုကို ၿပန္လာရမယ့္ရက္တစ္ရက္ လက္ခ်ိဳးေရတြက္ရင္း အခုေတာ့ လြမ္းေနတယ္အေဖနဲ႔အေမ…